Estonya

Estonya’nın Başkenti Tallinn’de Gezilecek Yerler

Son güncelleme tarihi: 16 Şubat 2020

Baltık seyahatimin ikinci durağı, Estonya’nın başşehri Tallinn oldu. Açıkçası gezmesini en sevdiğim yer burası oldu. 2 gün içinde olabildiğince fazla yer görüp, tahminen de bütün Baltık başşehirlerinin en âlâ korunmuş Old Town’ında hoş vakit geçirmeye çalıştım.

Tarihinin bir devrinde Danimarka Krallığının, bir periyodunda Litvanya-Polonya Birliğinin, sonrasında Rus İmparatorluğunun kesimi olan Estonya’nın mukadderatı, öbür Baltık komşuları üzere 1. Dünya Savaşı sonrası kısa bir bağımsızlık dönemi ve 2. Dünya Savaşının akabinde Sovyetler Birliği’ne katılma (ya da kendi tabirleriyle Sovyet işgali) süreciyle şekillenmiş. 80’lerin sonunda gelen bağımsızlık sonrasında Avrupa Birliği katılmalarıyla, daima ilişkin olduklarını sav ettikleri Avrupa’yla entegrasyonu sürdürmüş, 2011’de Estonya Kronu’nu bırakıp Euro’ya geçmeleriyle nakdî olarak da birliğe bağlanmışlar. Bilişim bölümüne yaptıkları yatırımlarla ve e-vatandaşlık sistemiyle dijital startup fikirleriyle köşe olmayı hayal eden genç girişimcilere de değerli bir fırsat sunuyorlar bugün.

Tallinn’e nasıl gidilir

Türkiye’den tertipli direkt uçuşları yalnızca THY gerçekleştiriyor Tallinn’e. Çeşitli hava yolları bilhassa güneye yaz aylarında periyotluk uçuşlar yapıyor. Bunun haricinde öbür Baltık ülkelerinden ve Polonya üzere yakın ülkelerden, ayrıyeten St. Petersburg‘dan otobüsle, Finlandiya’nın başşehri Helsinki’den gemiyle gelmek de mümkün buraya.

Tallinn Card

Her kentte turist kartlarını kullanmak mantıklı olmayabiliyor. Örneğin Vilnius’ta astarı yüzünden değerliye gelecek üzere hissettiğimden almamıştım. Tallinn ise bu kartın pek mantıklı olduğu ve çokça işinize yarayacağı bir kent. Tallinn Card ile hem birçok müzeye fiyatsız girebilir, hem de toplu taşımadan fiyatsız yararlanabilirsiniz. Bindiğiniz tramvay ya da otobüslerde kartın çıktısını yahut mail adresinize gelen elektronik versiyonunu gösterebilirsiniz.

Not: Verdiğim bilgi ve fiyatlar 2019 Haziran itibariyle geçerlidir.

Tallinn’de gezilecek yerler

Toompea

Tallinn, Vilnius kadar tepeli-engebeli bir kent olmamakla birlikte Riga üzere dümdüz de değil. Hatta Old Town, Viru Kapısı tarafında yer düzeyinden başlayıp Toompea’ya hakikat yükseliyor ve burası kentin geri kalanına zirveden bakıyor denebilir. Toompea, kentin doruğu üzere olmasının haricinde tarihi ve turistik bedeli yüksek birçok yere evsahipliği yapıyor. Bunlardan birkaç adedine bakarak başlayalım.

Kiek en de Kök

Dışarıdan bakıldığında Old Town’ı çevreleyen surlar serisinin ayakta kalan en sağlam kulesi Kiek in de Kök. Lakin içinde çok daha fazlasını saklıyor.

15. yüzyıldan kalma kulenin kendisinde Orta Çağ’dan kalma eşyalar ve azap aletleri, savaşlar ve veba üzere öteki Orta Çağ fenomenlerini hatırlatan maketler sergileniyor. En üst katta bir restoran var. Kuleye bağlanan yan kulelerde de biraz Estonya’nın, biraz da kompleksin tarihi anlatılıyor. Ayrıyeten Old Town’ın hoş görünüm noktalarından Danish King’s Garden (Taani Kuninga Aed) isimli bahçeye üstten bakma fırsatı buluyorsunuz. Evet, Tallinn tarihinde Danimarka Krallığı işgalinin hissedilir bir yeri olmuş, hatta Tallinn’in kent arması (coat of arms) ile Danimarka Krallığı’nınki ortasında hayret verici bir benzerlik olduğu sıkça vurgulanıyor.

Kiek in de Kök’ün asıl cevheri yerin üstünde değil, altında zımnî. Bilet gişesinin sağ tarafı Kiek in de Kök kısmına gidiyor. Solundan içeri devam ettiğinizde ise, sağda solda duran şalları gördüğünüzde yanlışsız yolda olduğunuzu, Bastion Tunnels denen tünellere gerçek gittiğinizi anlayacaksınız.

Kiek in de Kök’ün uçsuz bucaksız tünelleri, sizi adeta vakitte geri götürüyor

Şallara muhtaçlık var, zira yüzlerce metre devam edecek tünellerle kentin kalbine gerçek inerken hava soğuyacak. Bu seyahatte kentin evsizlerinin maketleri evvel karşınıza çıkıyor. Sonra Sovyet devri sığınakları konseptli yerlerden geçiliyor. Sonrasında kentin derinliklerinde bulunmuş tarihi eserler, mezar taşları ve bina kesimlerinden oluşan kısım geliyor. Yolun sonu, adeta bir mağara üzere sarkıtların gözüktüğü, kireç taşı damarlarının aşikâr olduğu yerde bitiyor. Katiyetle çok hoş bir tecrübe bu yolu yürümek. Giriş fiyatı 14 Euro, Tallinn Card’a fiyatsız.

Dini yönelim açısından dünyanın en zayıf ülkelerinden biri Estonya. Lakin üstte bahsettiğim, St. Petersburg’a yakınlığı, bir manada Rus Ortodoks tesirinin kendini biraz olsun göstermesine yardımcı olmuş. Zati yaklaşık 1.5 milyon nüfusu olan ülkenin %25’i Rus kökenli. Aleksandr Nevski Katedrali, son derece görkemli bir Ortodoks tapınağı olarak çarlık periyodunda Toompea’ya yapılmış. Görülmeye kıymet bir yer.

Aleksandr Nevski Katedrali dünyanın en etkileyici Ortodoks ibadethanelerinden biri bence

Riigikogu, Aleksandr Nevski Katedrali’nin tam karşısında konumlanmış Estonya Parlamento binası. Pembe rengiyle görmemek imkansız. Buranın bitişiğinde bulunan Piik Hermann (Uzun Hermann) ise tarihi olmasının yanında sembolik manası güçlü bir kule. Vilnius’un Gediminas’ı üzere, bağımsızlık sembolü haline gelmiş, zira birkaç seferde Estonya bayrağı birinci buraya çekilmiş bağımsızlık öncesinde. Her gün Estonya ulusal marşıyla birlikte bayrak çekiliyor, akşam indiriliyor. Yalnızca görüp geçebilirsiniz buraları.

Yine bu zirve üzerindeki St. Mary Katedrali (Toomkirik), dökülen duvar sıvalarıyla bile ne kadar eski olduğunu anlatıyor. 5 Euro’ya çan kulesine çıkılıp Tallinn görüntüleri görülebilse de St. Olaf’a gitmek benim için kâfi oldu. Bu bölgedeki görünüm noktalarını da göz gerisi etmeyin. Özellikle Kohtuotsa’yı tavsiye ederim.

Diğer kısımlarına bakınca da Tallinn Old Town’ı, gezmesi çok keyifli bir yer. Doğu tarafından girerseniz, ki hem havaalanı, hem de otobüs garı o tarafta olduğundan bu çok beklenen, birinci Viru Kapısı’yla karşılaşacaksınız. Oradan dosdoğru kuzeye, yani sağa gitmeniz halinde en sonda çok hoş, kocaman silindir bir kule olan Paks Margareeta karşınıza çıkacak. Old Town’ın hudutlarında turladıkça ne kadar âlâ korunduğunu çok açıkça göreceksiniz. Old Town içinde toplu taşıma yok haliyle, lakin etrafında otobüs ve tramvaylardan müteşekkil, üzücü olmayan bir ağ kurulmuş.

Tallinn Town Hall civarındaki yerlerden bir manzara

Old Town’ın merkezi, belediye binası yani Town Hall’un bulunduğu meydan ve etrafı. Özgün ismi Raekoja Plats olan meydan etrafında çok sayıda restoran ve kafe bulunuyor. Bir yerde oturmasanız bile Raekoda da denen belediye binasını görmeden geçmeyin.

St. Olaf Kilisesi

Bu olağanüstü kilise, daha doğrusu çan kulesi, Tallinn’in sembollerinden bir tanesi. Aslında kilise çok sade fakat kule çok görkemli.

250 küsur basamak daracık merdiven çıkıldıktan sonra yeniden epeyce dar bir balkona çıkmış olacaksınız. Aşağıdan bakıldığında bence büyüleyici bir imajı var St. Olaf’ın, lakin doruktan göreceğiniz Old Town görüntüsü daha da hoş. Tallinn’in en âlâ görünümlerinin buradan görülebildiğini bile savunurum, zira Old Town’ın tarihi binaları ile çağdaş kent kısmının gökdelenlerinin ne kadar keskin formda ayrıldığını buradan daha âlâ göreceğiniz bir yer bulmak güç (belki St. Mary Kilisesi o etkiyi yaratabilir bilemedim) Kuleye çıkış 3 €, Tallinn Card’la fiyatsız.

St. Nicholas Kilisesi (Niguliste)

Birçok ülkede çok sayıda kilise gördüm lakin St. Nicholas yani Niguliste gibisini pek görmedim (içinde katakomb bulunanlar da dahil). Yalnızca Vefat Dansı (Danse Macabre) tablosu bile bunu söylemem için kâfi sebep oluştururdu. Fakat Niguliste genel olarak da vefat temasını başa takmış öteki tablo ve yapıtlarıyla ve tuhaf atmosferiyle sıradan bir kilise olmadığını kolaylıkla kanıtlıyor. Değişik mezar taşı kitabeleri ve sevgililerin vefatlarını anlatan tablolar da görülüyor.

Yine Old Town’da bulunan St. Nicholas Kilisesi, 14. yüzyılın gerisine giden tarihiyle zati gereğince kıymetli, lakin içinde bulunan Bernt Notke’nin 15. yüzyılda yaptığı düşünülen Vefat Dansı tablosu daha da değerli yapıyor burayı. Her ne kadar orjinal 30 metrelik hali değil, elde kalan 7.5 metrelik kısmı sergilense de hem mevt figürleri, hem de Papa, İmparator, Kral, Kardinal üzere dönemin en büyük adamlarını gösteriş biçimiyle “ölüm herkese var” diyor. Orjinal halinde tüccarlar, askerler, çocuk ve dilenciler dahil her meslek kümesinden insanın bulunduğu düşünülen tablo, vefatın kimseyi boş geçmediğini harika formda vurguluyor.

Vefat Dansı tablosunun tamamını bir kareye sığdırmak pek kolay değil, lakin bu açıklamalı kopya da fikir verir.

Bergman’ın Yedinci Mühür sinemasından beri Mevt Dansı fenomeni hoşuma gitmiştir, bu etkileyici tabloyu görmek de benim için ayrıyeten manalı oldu. Tek pişmanlığım, müzenin resmi dükkanından tabloyu resmeden bir kupa almamış olmamdır. Giriş fiyatı 6 Euro, Tallinn Card’a fiyatsız.

Estonya Tarih Müzesi

Great Guild binasındaki müzede sergilenenlerden çok müzenin girişinde oynayan ve Estonya tarihini farklı bireylerin ağzından anlatan sinemaya bayıldığımı belirteyim öncelikle. Bu müze genel olarak Estonya halkının tam olarak kim olduğuna, 11,000 yıllık tarihleri boyunca hangi etaplardan geçip günümüzde ne noktada olduklarına yönelik bilgilendirme maksadı taşıyor. Alt katındaki interaktif teste katılmanızı da öneririm. 2. Dünya Savaşı ve sonrasında sıradan bir Estonyalı olarak çeşitli durumlarla karşılaştığınız ve siz ne yapardınız sorusunu sorarak ilerleyen testte bir vatansever mi, bir hain mi olduğunuz ortaya çıkıyor, doğal ki Estonya resmi tarihine nazaran.

Monet2Klimt

Loving Vincent sinemasının haklı olarak elde ettiği şöhret malumunuz. Fotoğrafları birleştirerek bir senaryo dahilinde olay örgüsüne kavuşturmak ve sinemaya dönüştürmek, zahmetli olsa da son derece kabul gören bir formül. Tallinn’de bunun gibisi bir mantıkla ziyaretçilere görsel gösteri sunan bir müze var, Monet2Klimt. 10,5 Euro verip girdiğiniz karanlık salonda daima oynayan, salonu çevreleyen duvarlara yansıtılan sinemada Claude Monet’nin yapıtlarından başlayıp Gustav Klimt’e giden bir fotoğraf şelalesi adeta. Fotoğraflardan muhakkak ayrıntılar ön plana çıkarılarak, hareket katılarak bir sinema havası oluşmuş. İmgeleri destekleyen müziklerle vakit zaman dingin, vakit zaman heyecanlı birçok ruh haline girip çıkıyorsunuz. Ortada Van Gogh yapıtları de var. Fotoğraf ekollerinden anlamadığım için yorum yapmayacağım, ancak ilgilenenler bu değişik fikrin sergilendiği Monet2Klimt tecrübesini yaşayabilir.

Kadriorg Parkı

Şehrin doğusunda bulunan Kadriorg Parkı’nda birçok yer var görülecek, gerçekten bu bölgeye Tallinn’in Old Town ve etrafı dışındaki turistik yerlerinin birden fazla doluşmuş denebilir. Birazdan bahsedeceğim lakin bunlardan lakin hepsinden ilginci, Estonya Devlet Liderinin konutu da burada bulunuyor ve büsbütün etrafı açık. Önünden rahatça yürüyüp geçebilir, fotoğraf çekebilirsiniz. Kapısında iki adet müdafaa askeri duruyor ve çok yaklaşıp merdivene adım atmadığınız sürece sorun yok. Ayrıyeten bahçesinde organik bal yapan arıların kovanlarını da görebilirsiniz, tekrar çok yaklaşmadan. Estonya’da insanların güvenlik tasası denen naneden ne kadar uzak yaşadığını herhalde bundan daha net gösteren bir örnek bulamayız.

Kadriorg Sarayı

Estonya, tüm Baltık ülkeleri içinde en çok Rus tesiri taşıyanı, bunda Çarlık Rusyası’nın merkezi St. Petersburg’a çok çok yakın olmasının da tesiri var. Mecnun Petro’nun yazlık saray olarak düşünerek yaptırdığı, fakat içinde kalma fırsatını pek bulamadığı Kadriorg, son derece Avrupai üslupta, Barok mimariyle inşa edilmiş bir saray. Formlu havuzlar ve heykellerle süslü dış bahçesi Petersburg yakınlarındaki Peterhof’u ziyadesiyle andırıyordu aslında. İsmini Petro’nun eşi Katerina’dan alıyor (bizim bildiğimiz Katerina değil kendisi).

Kadriorg Sarayı’nın ön tarafı. Art bahçesi Peterhof’u daha çok hatırlatıyor açıkçası.

İçinde ise farklı mimari ekollere mensup salonlar ve odaları bulunsa da, esasen girişteki ana salon dışında çok göze çarpan bir yeri olduğu söylenemez. Lakin sergilenen tablolar (hem Estonyalı hem başka Avrupa ülkelerinden ressamların yapıtları var) ve öteki eşyalar, bilhassa porselenler dikkate paha. Giriş 6.5 €, Tallinn Card’a fiyatsız. İçi, dışı kadar etkileyici olmasa da görmek gerek bence.

Buranın dışında, Petro’nun kısa müddetli tatillerinde yaşadığı 2 katlı mütevazı mesken de ziyarete açık. Peter I’s House ismiyle geçen meskende Petro’nun yatağı, yemek masası, sandalyesi ve misal eşyaları sergilenmekte. Bu eşyaların da büyük kısmı Kadriorg’dan getirilmiş aslında. Buraya da uğramayı düşünün. Girişi 4 €, Tallinn Card’a fiyatsız.

KUMU

Kunst Museet’in (sanat müzesi) kısaltması KUMU. İsminden anlaşılabileceği üzere kentin en değerli fotoğraf ve çağdaş sanat müzesi. 4 katlı epey büyük bir yapı. Birinci katlarda Estonyalı ve öteki ülkelerden ressam ve heykeltraşlarından elinden çıkma klasik eserler yer alıyor. Orta katlarda Sovyet periyodu fotoğraflarının sergilendiği bir kısmın yanında Sovyet devrindeki giysi stilinden yola çıkarak tasarlanmış kıyafet serilerinin sunulduğu salonlar da ilgi cazipti. Fakat benim en çok ilgilendiğim, 2. Dünya Savaşı öncesi Sovyetler Birliği’nin en tanınmış propaganda afişi dizayncısı Gustav Klucis’in çalışmalarının, fotomontajlarının anlatıldığı kısımdı. En üst katında ise uçuk çağdaş sanat yapıtlarının sergilendiği süreksiz bir stant vardı. Buranın da girişi 8 €, Tallinn Card ile fiyatsız yeniden.

Kadriorg, KUMU ve Petro’nun meskeni üzere yerlerin tamamı, Kadriorg Parkı’nda bulunuyor. Buraya yürüyerek ya da 1 numaralı tramvayla ulaşılabilir. Hazır o tarafa gelmişken, deniz kenarında bulunan Russalka Anıtı’nı da görmek isteyebilirsiniz, 1893’te batan tıpkı isimli Rus savaş gemisinde ölenlerin anısına dikilmiş, etkileyici bir yapı.

Metsakalmistu

Mezarlık gezme huyum, bu siteyi takip edenlerin malumudur artık. Bu huyumu Tallinn’de de terketmedim ve kendime görecek bir mezarlık buldum. Lakin burası katiyen daha evvel gördüklerimden farklıydı.

Burayı farklı kılan, kurulduğu yerle ilgili elbet. Kent merkezinin 9-10 km dışındaki Metsakalmistu, bir mezarlıktan çok orman üzere aslında. Kuş seslerinin kesilmeden kulaklarınızı çınlattığı, sık ve epeyce yüksek ağaçların kapladığı ormanın ortasına serpiştirilen mezarlar yığını diyebiliriz buraya. Bu çok huzurlu ve yeşillik mezarlık-ormanda ülkenin havaalanına ismini vermiş devlet başkanı Lennart Meri’nin yanında birçok tanınmış ve sıradan Estonyalı, ebedi istiharatlarını sürdürüyor. Daha Sovyetik bir şekle uygun olarak, sanatkarlara ve oyunculara ayrılmış yerler de bulunmakla birlikte, mezarlığın mütevazı mezar taşlarının altında, fazla yer kaplamadan bir ağaç tabanına gömülmekten öbür dileği olmayan fanileri ağırladığını söylemek yanlış olmaz.

Metsakalmistu sahiden çeşidinin en hoş örneklerinden

Stockholm’deki park-mezarlık Skogskyrkogården’a gitmiş olanlar bu söylediklerimin benzerilerini orada hissetmiştir, lakin inanın Metsakalmistu daha da hoş, tabiatla çok daha iç içe. Buraya ulaşmak için Old Town’ın doğu ucundan 34A yahut 38 numaralı otobüslere binebilirsiniz. 20 dakika içinde varmış olursunuz, Tallinn Botanik Bahçesi’nin karşısında.

Baltık sahili

Tallinn Old Town bitiminin çabucak birkaç yüz metre kuzeyinde denizi görebilirsiniz. Bu deniz, Estonya ile birlikte yazgı ortakları Letonya ve Litvanya’ya genel isimlerini veren Baltık Denizi. Kent merkezine çok yakın olmasına karşın restoran, bar yahut çay bahçeleriyle işgal edilmemiş bir kıyı şeridi var Tallinn’in. Akşama yanlışsız bakkaldan çekirdeğinizi, içeceğinizi alıp basitçe ulaşabileceğiniz deniz kenarında pek kum yok lakin ayaklarınızı suya soktuktan sonra denize yakın bir yere oturup bilhassa bahar ve yaz aylarında batmak bilmeyen ancak enlemden dolayı pek yakmayan güneşin tadını çıkarabileceğiniz yerler var.

Denizcilik müzesi Lennusadam’dan başlayıp artık içinde mahkum barındırmayan ve yakın vakit evvel maalesef ziyaretçilere kapatılan, dışarıdan Tarihi Sinop Cezaevini hatırlatan Patarei Hapishanesi’nin yüksek duvarlarını geçerek Linnehall’a dek yürüyün. Bu ortada Linnahall 1980 Moskova Olimpiyatları’nın su sporları karşılaşmaları için yapılmış, görkemli fakat korkutucu-brutalist bir yapı. Ne yazık ki içeri girmek, yetkililer dışında mümkün değil. Lakin dışarıdan bir görün. Bu Baltık kıyı yolunun son durağı olacak.

Patarei Hapishanesi daha çok deniz kenarına dikilmiş bir kaleyi andırıyor

Birkaç kilometrelik bu yürüyüş boyunca birçok farklı noktaya mevzilenebilme imkanınız olacak.

Bence Tallinn’de unutulmaması gereken şeylerden biri Baltık kenarına gitmek. Hele ki yanınızda arkadaşlarınız, sevdikleriniz varsa tadından yenmeyecektir. Buraya gitmeden evvel uğradığım bakkalda, bağıra bağıra Türkçe konuşarak bira fiyatlarının ucuzluğuna şaşırıp kalan genç kümeye gıpta etmedim desem yalan olur.

Kalamaja mahallesi, Old Town’ın kuzey batı kısmının tabanından başlayarak Batıya yanlışsız devam eden, Tallinn’in sıradan halkının yaşadığı en tarihi kısımlarından biri. Farklı renklerde çeşit çeşit ahşap konutlarıyla son derece huzurlu bir mahalle. Olağan Estonyalı vatandaşların hayatına dışarıdan da olsa ortak olabiliyorsunuz. Old Town’da gezecek yerleri bitirenlere kıyı şeridiyle birlikte gezmelerini tavsiye ederim.

Estonya ve Sovyet Mirası

Tallinn’de bir başka ortak Baltık tecrübesiyle ise, Sovyetler periyoduna söven müze ve tarihi yerlerde karşılaşacaksınız. Aklıma iki yer geliyor bu ayarda. Bunların birincisi ve daha bilineni, Vabamu İşgal ve Özgürlük Müzesi. Çağdaş bir binaya kurulmuş bu interaktif müzede, hem 2. Dünya Savaşı’nda Nazilerin, hem de savaş sonrasında Sovyetlerin işgal ettiği yıllar husus ediliyor (Evet, Estonya’da da Litvanya üzere SSCB yıllarından işgal olarak kelam ediliyor). Tekrar Litvanya’yla ortak bir biçimde Sovyet Rusya’nın uzak bölgelerine sürgüne gönderilen, uzun yıllar orada yaşayan, dönen yahut dönemeyen insanların yaşadıklarına odaklanırken, Stalin sonrası SSCB’de hayata dair de bilgiler veriliyor. Özgürlük ve demokrasi kavramlarına daima vurgu yapılan müzede, bir de interaktif test var. Çeşitli sorulara verdiğiniz cevaplara nazaran sizin Estonya’da hangi siyasi partiye yakın olduğunuzu varsayım eden bir test. Sovyetler vaktine söven, Avrupa’ya atfedilen olumlu bedellere sahip çıkmaya çalışan, benim için alışıldık cinste telaffuzları olan bir müzeydi hasılı. Giriş 11 Euro, Tallinn Card ile fiyatsız.

Diğeri ise çok daha farklı bir yer aslında. Bir vakitler Tallinn’e gelen yabancıların kalmasına müsaade verilen yerlerden olan Hotel Viru, hala otel olarak hizmet vermekte. Lakin Sovyet yıllarında bu otelin en üst katı hem ziyaretçilere, hem de otel çalışanına kapalıymış. Burada ne olduğunu kimse bilmiyormuş. İşte bu katta ne olduğunu lakin ülke bağımsızlığını kazandıktan sonra öğrenebilmişler.

Evet, bu gayrıresmi son katta KGB’nin bir dinleme ve takip üssü bulunuyormuş. Otele gelen yabancıların ne gayeyle orada bulunduklarını anlamak maksadıyla Olduğu üzere korunan bu en üst kattaki 2 odayı görebilmek için, İngilizce çeşit saatlerinin birinde, otelin lobisinden isminizi yazdırıp 12 Euro karşılığında çeşide katılabilirsiniz. Kontenjan sonlu olduğundan, işinizi garanti altına almak için otelin sitesinden istediğiniz gün ve saate rezervasyon yapmayı da düşünebilirsiniz.

Otelin asansörü 22. kata kadar sizi çıkarıyor, lakin 23. kata merdivenlerden gidiliyor. Rehberimiz birkaç tipik Sovyet fıkrası anlatarak çoğunluğu Batılı turist kümesinin yüzlerinde gülümsemelere neden olduktan sonra 2 odaya sırayla girdik.

Viru’nun çatı katındaki KGB’ye ilişkin odada her şey bulunduğu üzere duruyor (diyorlar)

Kapısında “içeride hiçbirşey yok” yazan odada aslında çok şey var. Çok çeşitli eşyaların içine yerleştirilmiş dinleme aygıtları, çok daha karmaşık görünen kayıt araçları, kağıtlar, telefonlar, küllüklerdeki sigaralar vs. Vaktin donup kaldığı yerler ilgimi çekmiştir. Bu odalar hakikaten 90’ların başında nasıl bulunduysa o denli kalmış, buna inanmak pek kolay. Burada ayrıyeten Tallinn’e doruktan bakan balkonlara çıkarak fotoğraf da çekebilirsiniz.

Tallinn Türkiye’de çok tanınan olmasa da gezilmeye paha bir ülke. Yolunuzun kolay kolay düşmesi pek mümkün değilse de bir halde gitmeye ve görmeye çalışmanızın düzgün olacağı, yeşil, huzurlu ve tarihi bir kent. Geziseverlerin kaçırmaması gereken bir yer.

İletişim

Bu yazıyla ilgili sorularınızı, yazının altına yorum yaparak bana iletebilirsiniz.

Bir cevap yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir